De klokkengieterij van Aarle-Rixtel, ook bekend als Koninklijke Klokkengieterij Petit & Fritsen, is een van de oudste familiebedrijven van Nederland. De geschiedenis van dit bedrijf begint in 1690, toen de familie Petit naar Nederland kwam en zich in Weert vestigde. Nicolas Julien, een telg uit een klokkengietersfamilie, was de stamvader van de familie (bron: Wikipedia).
In 1782 verhuisde Alexis Petit sr. naar Aarle-Rixtel, waar hij de klokkengieterij begon. Na zijn overlijden in 1815 nam Isaac Fritsen, gehuwd met Johanna Gertruda Petit, het bedrijf over en vormde zo de naam Petit & Fritsen. Het bedrijf bleef actief tot 2014, toen het werd overgenomen door Koninklijke Eijsbouts (bron: Website Petit & Fritsen).
Het monumentale pand van de klokkengieterij bevindt zich aan de Klokkengietersstraat 1-3 in Aarle-Rixtel. Dit gebouw, inclusief de smeltoven, werd in 1988 tot rijksmonument verklaard. De klokkengieterij staat bekend om zijn hoogwaardige klokken en beiaarden, die wereldwijd worden verkocht (bron: Aarle-Rixtel Wiki).
De klokkengieterij maakte verschillende producten, waaronder luidklokken, beiaarden, automatische klokkenspelen en torenuurwerken. Een van de bijzondere producten waren de klokken voor de Russisch-orthodoxe kerk, die zvonklokken worden genoemd en via een touw met de hand worden bediend (bron: Wikipedia).
De klokkengieterij Petit & Fritsen speelde een belangrijke rol in de economie en cultuur van Aarle-Rixtel en heeft een rijke geschiedenis die door de eeuwen heen is bewaard (bron: Aarle-Rixtel Geschiedenis).